Vandaag geen etappe maar een rustdag. Een mooie dag om het centrum van Kathmandu te verkennen. Na een relaxt begin van de ochtend staat er een bus voor ons klaar met gids. Het is vandaag een feestdag hier dus alle winkels zijn gesloten. op straat lopen mensen in hun zondagse kleding en met een dikke rode stip op hun hoofd met rijst erop. Ook dragen ze , de dames in hun haar en de mannen achter hun oor, een plukje gras. de zaadjes hiervan zijn 10 dagen geleden, toen de festiviteiten begonnen, gezaait en nu geplukt. Dat zal wel iets met vruchtbaarheid te maken hebben.
We rijden eerst naar de Pashupatinath tempel. Dit is een van de meest heilige tempels van Nepal waar de Hindu’s hun doden cremeren. Dit bestaat uit twee gedeeltes. De eerste is eenvoudig en wordt gebruikt voor de arme mensen, dit is gratis. Het tweede gedeelte dat aan de andere kant van de brug ligt is voor de welgestelde mensen. Als we aankomen ligt er al iemand op een stapel hout die in de brand staat. De fik wordt er flink ingehouden door hooi op de dode te leggen en er loop een man met een grote stok in het vuur te poerikken. Het schijnt dat de overlede ook een klap op de schedell krijgt zodat die openbarst en de geest het lichaam makkelijk kan verlaten. Er ligt ook iemand onder een wit laken op een ijzeren brancard die later door 4 mannen op een ander gedeelte op een plateau wordt gelegd. Dan doen ze een oranje doek over hem heen en branden ze bij z’n voeten en z’n hoofd een kaarsje. We vertrekken met de groep naar een ander gedeelte waar we met een paar mooi verkleden mannen tegen betalling op de foto gaan.
Daarna gaan we met z’n allen de bus weer in om naar het Durban plein te rijden. Daar is o.a. de Swayambhuna tempel. Vanwege de aardbevingen van een aantal maanden geleden zijn diverse gebouwen zwaar beschadigd. Vergeleken met de foto’s van de folder ziet het er hier wel wat rommellig uit. Gelukkig is het vanwege de drukte i.v.m. de feestdag niet zo opvallend. Rijen dik staan de mensen voor de tempels om naar binnen te gaan. Ook lopen ze een rondeje om tempels heen en geven ze de bellen die er hangen een zetje.
Als we dit alles bekeken hebben besluiten we om in een riskja naar het hotel terug te gaan. Een paar keer moeten we heuveltje op en dan springt Erwin eruit om te duwen. Het is zeer rustgevend. We rijden door straten en langs veel winkeltjes. De meeste restaurants zijn gesloten en dat komt ook door de benzine crisis. Daardoor hebben ze geen brandstof om te koken.
Kathmandu is echt een oude stad. Voor de bevolking waarschijnlijk zeer waardevol met al z’n tempels.
