Mussanah-Dessert

Zoals zo vele ochtenden van de afgelopen weken is deze ook weer prachtig met uitzicht op de haven en zee. De etappe van vandaag is niet die van het route boek. We rijden, met z’n alle, via onverharde wegen, een stuk asfalt de zandduinen van Oman in. De onverharde weg door de bergen is geweldig mooi! Dit is genieten en stof happen. Rond 12en rijden we in een dorp en via de besluiten we om hier wat te eten. Bij een restaurant maar niet, voordat iedereen dan iets op tafel heeft dat zou te lang duren en is vandaag zonde van de tijd met duin rijden in het verschiet en om 6 uur is het echt donker. Dan komen we de Hungry Bunny tegen, een soort van McDonalds op z’n Omaans. De frieten en uienringen zijn lekker en krokant, de broodjes zeer smakelijk. Binnen het uur rijden we weer. Het stuk asfalt is een beetje saai en met een temperatuur van 36 graden dut ik zo af en toe even in. Dan komen we op een punt waar we het asfalt kunnen verlaten met het risico dat we niet verder kunnen of nog 36 km over het asfalt rijden. Het merendeel wil de gok niet wagen en daarom blijven we op de weg. Dan komen de borden met dessert camp in zicht. We volgen het pad, laten in het zand de banden aflopen en dan stopt er een auto en de man zegt, zo, jullie zijn een eind van huis. De bestuurder stapt ook uit en hij heeft een bekend gezicht, Bert blijkt een auto programma te presenteren op tv. We rijden door naar het kamp. We worden verwelkomt met natte doekjes en dat is een fijne verfrissing na zo’n stoffig dagje. Het camp blijkt vol en wij zijn verkeerd. Jammer hoor, het ziet er hier zeer goed uit. Op zoek naar de juiste tenten. Die zijn gauw gevonden maar zien er iets minder uit. We besluiten met z’n alle eerst nog een uurtje in de zandduinen te gaan spelen i.v.m. de tijd. Als de mannen zijn uitgespeeld is het tijd voor een zeer verdient biertje. We rijden terug naar het camp en krijgen een tent toegewezen. In een grote hut met kussens op de grond gaan we met z’n alle zitten. Er zit genoeg bier in de koelbox en hoe meer er op raakt, hoe gezelliger het wordt. Onder tussen is er een buffet en we scheppen onze borden vol. In de salade zitten enkele beestjes. We drinken nog wat en de muziek in Wouters auto gaat aan. Enkele mede camping gasten zijn daar niet van gediend maar dat kan ons niet zo veel schelen. Wij hebben vanavond ons eigen feestje. Later gaan de lichten uit en is er koffie en thee bij het kampvuur. We zitten en liggen er omheen en luisteren naar muziek en kijken naar de sterren. Het is helemaal fantastisch en bijna zonde om naar bed te gaan.