Gooood morning Dubai, na 2 dagen voor mij en maar een klein half dagje voor Erwin, moeten we Dubai helaas verlaten. Maar eerst genieten we natuurlijk nog van het zeer diverse ontbijt. Vandaag staat ons een etappe van 610 km voor de boeg met een grensprocedure naar Oman dat ongeveer een uur in beslag zal nemen. We kunnen moeilijk afscheid nemen en rijden daarom nog een extra rondje (verkeerde afslag) en dan is daar het oranje-gele zand. Naast de weg zou je even lekker kunnen zand rijden maar voorlopig blijven we toch maar op het asfalt want we moeten kilometers maken. Bij het tankstation een kopje koffie en weer verder richting Kalba. Als we daar zijn aangekomen is het nog 5 kilometer naar de grens. We laten onze paspoorten zien en betalen 33 Dirham per persoon en ontvangen een exit stempel. Hierna parkeren we de auto bij een volgend kantoor. We stappen uit en het kantoor is aangenaam gekoeld. We vullen een formulier in, betalen 10 Omani Real en ontvangen een stempel en een papiertje dat we bij een volgend lokket moeten afgeven. Daar staat een mooie Toyota LandCruiser van de politie en ik neem snel een foto maar dat is dus niet de bedoeling. Met een grapje praat Erwin ons eruit en we mogen Oman in. We rijden langs de kust maar zien de zee niet daarom gaan we rond lunch tijd van de snelweg richting zee. Op het strand is niemand en dat is niet vreemd met deze temperatuur van 34 graden. Het water is heerlijk lauw en Erwin zet z’n auto op het strand voor een foto. Dat doet Peter ook maar die staat vrijwel direct vast dus de sleepkabel kan er weer uit voor een trekkie. We gaan eten bij Sohar Sunnie Beach Club. De bestelling laat lang op zich wachten maar we zitten heerlijk buiten in de schaduw en als alles uiteindelijk op tafel staat is het het wachten waard geweest. Het smaakt allemaal heerlijk. Om 3 uur gaan we weer verder. Bij de afslag naar Al Gizen nemen we afscheid van Peter, Ilse, Patrick en Elly. Zij gaan via de korte weg naar het hotel, wij volgen het road book. Al gauw komen we in de bergen, het is ook hier weer prachtig. We rijden door het water en de thermometer daalt direct naar 26 graden. De huizen die hier staan zijn strak gepleisterd en geverfd of met mooie tegels beplakt. We rijden over onverharde wegen en rivierbeddingen tot we vlak voor het donker wordt het asfalt bereiken en het nog 30 kilometer naar het hotel is. Vlak voor een rotonde zie ik een winkel waarop staat dat ze zijde stoffen verkopen, daar moeten we heen. Na veel twijfelen over de goeie kleur kopen we 16 meter donker rode ruwe zijde. Na 15 minuten komen we aan bij het Millennium Resort in Mussanah. Het is groot en mooi!!! De kamer is keurig en het uitzicht super. We drinken een biertje op het terras en gaan om half 9 eten in het restaurant van het hotel waar we van de Nederlandse eigenaar een glas champagne krijgen aangeboden.