Bij het ontbijt deze ochtend zijn we allemaal een beetje giebelig, Er is niet bijster veel keus. Wat droge wraps en koekjes, jam, feta en eieren die onder een geel viezig dweiltje liggen. We zijn er gauw klaar mee en checken uit, even wachten op de grote leider want wij krijgen onze paspoorten niet zelf terug. We rijden de stad uit op zoek naar een tankstation, als we er een aan de overkant van de weg zien nemen we de u turn en sluiten achteraan in de rij van een auto of 12. Voor de zekerheid ga ik even kijken of ze diesel hebben, nee dus, dit is een gas-tank-station. Volgende dan maar, weer alleen gas. Erwin vraagt bij een kleine garage naar diesel en krijgt een getekende route beschrijving mee. Nu moet het lukken maar al gauw zijn we het spoor bijster. Bij navraag in een kantoortje help een aardig meisje mijn maar we komen er niet uit. Terug dan maar en ja hoor weer aan de overkant staan heel wat vrachtwagens voor een tankstation te wachten, dat moet goed zijn. We sluiten aan maar voor de zekerheid rijdt Erwin om de vrachtwagens heen en kijkt of er een apparte plaats voor auto’s is, dat is er niet maar we mogen voor. Voor 6000000 rials (17 euro) hebben we 135 liter diesel getankt en kunnen we voorlopig weer vooruit. We verlaten Hamadan en rijden kilometers lang langs velden waar het tarwe net is gedorst. Ook komen we enorm grote graan silo’s voor de opslag. Verder op zien we de auto’s van Patrick en Elly en Peter en Ilse rijden en we sluiten ons bij hun aan. Ze zijn ook op zoek naar een tank gelegenheid en bij de eerste lukt het niet, bij de volgende besluiten we direct maar wat te eten en de verassing is groot als ze hier pizza’s, hamburgers en patat hebben. Dat is weer eens wat anders als kip of lam met rijst. Met een volle maag en blije gezichten gaan we richting de Elboers, dit is een gebergte ten noorden van Teheran waar ’s winters geskied wordt. Onderweg gaan we een kopje thee drinken met z’n 6en. Wat liggen we lekker op de bedden met een perzisch tapijtje en kussens en wat een fantastisch uitzicht. Dan rijden we door naar het wintersport gebied, het ziet er erg verlaten uit zo zonder sneeuw. Het hoogste punt waar we vandaag komen is op 3264 meter, iets verder omhoog zien we nog wat sneeuw liggen maar we hebben eigenlijk geen tijd om daar heen te gaan omdat we anders straks door het donker door de bergen moeten en dat rijdt niet zo erg relaxed. Het begint alweer te schemeren als we Teheran, met z’n 16 miljoen inwoners, inrijden de chaos is hier compleet, ringweg Parijs is er niets bij maar toch kunnen we bij elkaar blijven en rijden we zonder verkeerd te gaan naar Hotel Espinas. We rijden de garage onder het hotel in en die is geheel van marmer, dat beloofd wat. En inderdaad, het hotel is prachtig en heel schoon. Heerlijk, vooral omdat we er 2 dagen gebruik van kunnen maken omdat we morgen een ”rustdag” hebben. ’s avonds eten we in het restaurant van het hotel waar we van het uitgebreide buffet het voorgerecht kunnen nemen. Het hoofdgerecht is a la carte. Na het eten gaan we nog even beneden in de lobby zitten. Het is er erg druk met bruiloft gasten die weg gaan. Be mannen zaten beneden in een zaal de dames boven. Het zijn er heel veel en allemaal mooi gekleed. Als laatste komt de bruid naar beneden, ze is prachtig.