Afyonkarahisar-Konya

Ze hebben ons verteld dat de hotels van af nu wel minder worden en in vergelijking met Instanbul is dat ook wel een beetje zo maar evengoed is Hotel Anemon super, we hebben gisteren nog gebruik gemaakt van de spa, het eten was heerlijk en ook het ontbijt van deze ochtend is weer prima verzorgd. Van alles is er volop keus. Tegen 8en verlaten we het hotel en vertrekken richting Suhut. De natuur is geweldig, de weg perfect, de toeristische voorzieningen keurig maar de ”huizen”die we tegen komen staan schots en scheef. Gemaakt van hout, klei en plastic. Vrouwen werken op het land, mannen rijden op de kar of trekker of hoeden de schapen, geiten of koeien. Als we stil staan met de auto hoor je in de bergen de bellen van de beesten klingelen, wat een fijn geluid. We slaan rechts af i.p.v. links en kopen honing en bijenpollen langs de weg en vervolgen onze weg naar een monument op de berg Kocatepe. Hier heb je een prachtig uitzicht. We gaan terug richting Suhut. Nu komen we veel appel boom gaarde tegen waar de appel geplukt worden. Waarschijnlijk voor sap want ze worden met een shovel in een vrachtwagen geladen. Langs de weg en bij een benzine station liggen ook bergen appels. Daarna rijden we langs het meer Egidir Golu, het is prachtig blauw en er vaart geen bootje op. Het is onderhand lunch tijd en daarom zoek Erwin een mooi plaatsje aan het water. We worden vergezeld door Alfon en zijn zoon Koen en ook Jan-Willem en Ebert. Met z’n allen genieten we van de heerlijke Hoornse Broeder met roomboter ;) . Weer volgt er een prachtige route met rotsen in meer dan 50 tinten grijs, bruin, rood oranje en wit. Het lijkt wel weer even of we in een rally zitten. We scheuren over smalle weggetjes en moeten uitkijken dat we niet een los lopende koe raken. De laatste 100 kilometer is snelweg en dan komen we aan in Konya. Ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord maar het is een onwijs grote stad ( 1.185.000 inwoners) die zichtbaar wordt als we de weg afdalen. Het Hotel is weer prachtig, met van boven tot onder bekleedt met marmer. We gaan lekker de sauna in en drinken daarna een borrel op 18 hoog in de bar. Het is ondertussen donker geworden en het uitzicht is pracht mede door de volle maan. Na wat gedoe met de internet verbinding en hulp van Sigi kan ik m’n stukje plaatsen, Hoera!