Home~Sweet~Home

Om tien voor 5 gaat de wekker, ik heb rommelig liggen slapen, bang dat ik me verslaap. Ik vraag Erwin om de wekker nog een kwartiertje later te zetten maar nee we moeten eruit. Aangekleed en wel zegt Erwin dat ik nu echt moet opschieten. Wel nee de bus komt ons pas om 6.20 ophalen en uitchecken is zo gebeurt. Verbaast kijkt hij me aan. We moesten toch om 5.20 klaarstaan? Met onze kleren aan gaan we dan toch nog even op bed liggen. Om kwart voor 6 verlaten we de kamer, checken uit en lopen voor de laatste keer langs het ontbijtbuffet. Daar zitten Loek, Gonneke en Thomas ook, die rijden ook met de shuttlebus mee naar Narita Airport. Om kwart over 6 staan we met de koffers klaar voor het hotel maar de bus laat op zich wachten. Je zou in een land als Japan verwachten dat de bus al 10 minuten voor de afgesproken tijd klaarstaat. Om half 7 stappen we in en via een kleine site see-ing verlaten we Tokio. Kwart voor 8 komen we aan op de luchthaven. Twee medewerkers van de bus staan gebogen klaar om de koffers uit te laden. We nemen afscheid van de familie Winter en stappen uit bij terminal 1. Het inchecken gaat zonder problemen, we kopen nog wat souveniers en drinken koffie en chai-thee-latte bij Starbucks. Om half 11 vertrekt het vliegtuig van Turkisch Airlines via een tussen stop in  Istanbul naar Amsterdam waar we om 22.45 landen. We worden verwelkomt door Sara met Clemens, Bente, Emiel, Gert met Gre en Pap en Mam. Heerlijk, we zijn veilig thuis gekomen. Wat een geluk dat we zulke fijne ouders hebben die zonder problemen en met veel plezier 5 weken lang afgewisseld op ons huis hebben gepast en  met veel liefde voor onze kinderen en de honden hebben klaar gestaan, gezorgd en verwent. Zelfs de koelkast is gevuld met grote stukken kaas, soep, een pan gehakt ballen en rijst met kip hawai. BEDANKT VOOR ALLES!!!!!