Hsipaw Myanmar-Ruili China

Heerlijk geslapen in het huisje aan de rivier met al de oerwoud geluiden om ons heen vertrekken we vandaag richting de grens met China.Nog 240 km door de heuvels en bergen dan verlaten we dit mooie land. 
Myanmar is 18 keer groter dan Nederland en heeft 55 miljoen inwoners.
Onderweg rijdt voor ons de plaatselijk SRV man.
Zijn brommer hangt vol met kleine plasticzakjes met etenswaar. Het is voornamelijk verse groente, fruit en vlees. Een zakje met een stuk spek en kippenpoten die uit de zak steken hangen lekker in de zon bij een temperatuur van 23 graden. De brommer is hier ook echt HET vervoersmiddel van mensen en goederen, bananen met heel veel trossen tegelijk, heel veel crysanten, lijkt wel corso en zelfs levende varkens, gewoon met een touw op de bagagedrager of in een mand.
30 km voor de grens tanken we onze laatste Kyat’s op. Als je in dit land een tankstation bezoekt krijg je er altijd 2 flesjes water bij.
We gaan verder en zien veel mensen op de akker werken in de rijstvelden en tussen de mais. 
9 km voor de grens staan vrachtwagens stil en de rij houdt niet meer op. Wij zijn zo brutaal om er langs te rijden en op 2 km staat het vast.
Ook van de andere kant willen er vrachtwagens door. Links om, rechts om. Zonder kleerscheuren (krassen en kapotte spiegels) komen we bij de tolpoort vlak voor de grens waar de vrachtwagens 1 voor 1 worden gewogen. Voordat die 9km wagens over deze weegbrug zijn is het volgens mij zwart nacht.
Bij ”onze” gids leveren we het rijbewijs en kentekenplaat van Myanmar in en krijgen we van een man in pak een stempel in het paspoort. Bij de volgende post
laten we door een gestresste mevrouw, in een enig jogging-achtig-pak blauw met witte stippen en een konijn, de Carnet afstempelen. Buiten zijn er stoplichten dat is weer een beetje wennen.
Bij de uiteindelijke grens naar China leveren we ons paspoort in en gaan we buiten zitten wachten. Er is genoeg te zien. De auto’s worden op de binnen plaats gezet en als we allemaal door de douane zijn lopen de bestuurders terug naar de auto die van binnen worden gecontroleerd voor ze de grens over gaan. Niks aan de hand. China, here we are.

We rijden eerst naar een politiebureau en dan naar het hotel dat 1500 meter verder ligt. Wat een rust, reinheid en regelmaat hier. Grote ruime wegen, georganiseerd met stoplichten waar ook iedereen zich aan houdt en geen getuter.

Het is ook direct 1,5 uur later en is het in Nederland nu 7 uur vroeger.