Kalimpong India- Paro Bhutan

Vandaag de 10e etappe. We vertrekken  optijd want we hebben vandaag weer een grensprocedure. Mooi rijden met al dat groen om ons heen o.a. theeplantages en enorme bamboestokken Het is een beetje de combinatie van Beekse Bergen en Apenheul. Langs de weg zitten met enige regelmaat groepen eigenwijse apen. Vooral de kleintjes zijn erg schattig met die kleine vingertjes.

Om een uur of half 10 is het zoals iedere dag gebruikelijk is koffietijd. We stoppen op een mooi plekje langs een spoorlijn. Uit de Toy van Patrick en Elly komt het Nespresso automaat. Koffie voor iedereen en een kopje heet water met het theezakje van het hotel voor mij. Er staat een man met een fiets aan de anere kant van de weg al een tijdje naar ons te kijken. Hij komt bij ons staan en heet ons welkom in India. Even later komt er een klein groepje langs. Een volwassen vrouw, man, meisje en een kleintje. Ze stoppen en leggen een lang touw over het veldje die aan een kant met een grote pin wordt vast geslagen met een grote hamer in het gras. De vrouw heeft twee  keer twee aan elkaar gebonden  stokken waar ze het touw tussen spand. dan slaat de man het andere eind ook vast. Voor ons zien we een circus akt verschijnen. Dan beginnen de man en vrouw te trommelen op ijzeren vaten. Het meisje zet een zonnebril op en begint te dansen, ze doet 4 keer flik-flak overslag vooruit en achteruit. Dan kruipt ze door haar armen heen en ze houdt haar handen vast, dit doet ze ook met een ijzeren ring. Dan is het tijd voor de hooft-act. Ze klimt op een stok het touw op en loop naar de andere kant waar ze heel eng begint te wiebelen. Ze valt maar de man vangt haar op. Het komt omdat het touw niet strak genoeg staat dus die wordt gespannen. Ze doet het nog eens en nu lukt het. Nog een paar keer loopt ze heen en weer , de ene keer op slippers de andere keer op een fietsband velg. Super knap!! Als de voorstelling klaar is komt ze langs met een bakje. Ik doe er geld in, het tandenpoets setje en pantoffels van het hotel. als alles weer ingepakt is kunnen we weer verder. op naar de grens.

Bij de grens aangekomen, in het plaatsje Jaigon, rijden we al langs douane, we keren en laten daar de Carnet uitstempelen. Vervolgens het paspoort. Bij het kantoor zit een groep Fransen maar wij glippen voor. Het formulier dat ingevuld moet worden moet helemaal in hoofdletters anders kan het systeem het niet lezen dus voor de tweede keer vullen we het in. Dan een mooie stempel en gaan. We rijden onder een mooie poort door naar Bhutan. Hier staat een gids klaar om ons te helpen met het paspoort. Dat is ook echt wel nodig want van ongeveer de helft van de groep pakt het systeem de gegevens niet. Hierdoor gaan we pas om een uur of 3 opweg naar het hotel in Paro.

Het is rustig in Bhutan dat 1x groter is dan Nederland en maar 730.000 inwoners. We rijden door de bergen met prachtige rotsen. Het is 8 uur als we bij het hotel ariveren. We worden ontvangen met een witte sjaal, krijgen thee en gaan dan naar de prachtige kamer.