Om kwart voor acht vertrekken we na het ontbijt dat zeer overzichtelijk was. Er stonden 4 bakken. In de eerste zat brood. In de tweede omeletten. in de derde frietjes en in de vierde cornflakes.
Dan een ketel met warme water en daarnaast theezakjes en koffiepoeder. Als we klaar zijn gaan we naar de auto. Twee mannen van de politie staan als bewaking bij het hotel.
Het stuk dat we van Biratnagar naar de grens rijden gaat eerst zigzaggend langs brommers, fietsers,riskja’s volle bussen en lopende mensen. Door de brandstof crisis ligt de economie helemaal op een oor.
Dit land dat ook nog eens zwaar door de aardbeving is getroffen heeft geen marsel. Geen werk betekend geen geld en met een jaarinkomen van 1500 dollar valt het voor de 31 miljoen bewoners van Nepal niet helemaal mee om te overleven.
Hoewel hun huisvesting minimaal is zien de meeste er toch zeer verzorgd uit. Ze wassen zich buiten bij de pomp. Haren keurig in een vlecht, bij de meisjes en de dames natuurlijk. En de kleding schoon en knap.
We kijken er iedere keer weer vanop da er zoveel mensen op straat zijn. Onderweg of in groepjes in de dorpen. In dit land dat 4x zo groot is dan Nederland leven de mensen echt buiten.
Als we de stad uitzijn zien we langs de weg begraaf plaatsen. Ze gebruiken hier geen grafstenen zoals bij ons maar miniatuur huisje. Misschien wel het evenbeeld van waarin ze gewoont hebben.
Rijstvelden worden afgewisseld door thee plantages hier. We rijden over bruggen waar nog maar een klein beetje water stroom. Heel veel kiezelstenen zijn daardoor zichtbaar geworden. Deze worden weer gebruikt.
Na een paar uur berijken we de grens met India en dat betekend het kantoor van de Immigration zoeken, paspoort uitstemplen, ander kantoor zoeken, CDP (paspoort van de auto) uitstempelen. Brug over, kantoor douane om CDP in te stempelen en als laatste kantoor immigratie om de paspoort in te stempelen. Als ik het zo opschrijf klinkt het vrij eenvoudig maar we zijn hier toch 1,5 uur mee bezig maar dat was ingeplant. Als alles in oorde is gaan we de drukte in. Er zijn hier winkeltjes, markt en heel veel verkeer wat het wegkomen een beetje lastig maakt. Meter voor meter berijken we de doorgaande weg en dan volgt een mooie route door de bergen richting de Darjeeling thee plantages. Als we aan het einde van deze weg komen doen de remmen het niet meer zo goed. Een beetje warm geworden van de daling. Het hotel waar we aankomen ziet er keurig en modern uit. Helaas is het net vandaag een feestdag van de moslims en daarom wordt er geen alcohol geschonken, geen wel verdient biertje dus. De wifi doet het ook niet dus jammer maar helaas. Eten, douchen en lekker slapen.