Butwal- Kathmandu Nepal

De 7e etappe begint met een schraal ontbijt maar dat is niet erg, we zitten nog wat vollig van gisteren. Om kwart over 7 gaan we van start. De route van vandaag is slechts 350 km maar de zuivere reistijd toch al gauw dik 10 uur. We rijden eerst richting Pokhara, bijna 160 km en geen recht stuk, alleen maar bochten. Het is iedere keer weer een verrassing wat er achter de bocht schuil gaat. Auto’s rijden er niet zo veel, dat komt doordat Nepal een geloofs-conflict heeft met India waardoor ze nu geen benzine en diesel meer krijgen. Alleen het openbaar vervoer, politie en ambulances krijgen brandstaf bij bewaakte tankstations. Al 3 keer vandaag hebben we meters lange linten van brommers gezien die maximaal 2 liter per dag mogen kopen. De 2e keer was het zo’n opstopping in de straat dat we zeker een half uur stil stonden door een verstopte weg. Maar goed, dan kunnen we lekker even de benen strekken.

Hoewel India en Nepal naast elkaar leggen zijn de mensen uiterlijk totaal verschillend In India waren de meeste mensen lang, slank en pezig. Hier zijn ze kort, mollig met een ronde snoet. De kleding is ook anders, dat komt waarschijnlijk ook door het temperatuur verschil van ongeveer 15 graden hier in en tussen de bergen.

Het uitzicht is prachtig. Bergen, bananen bomen en heel veel rijst velden. Een bijzonder gezicht al die plateau’s. De weg is hobbelig en stoffig en door al die bochten is het al een uur of 1 als we in Pokhara aankomen. Hier zoeken we een restaurant voor de lunch. De laatste 3 dagen hebben we onder de middag alleen een banaan gehad dus nu de gelegheid er is nemen we het ervan. Het duurt even voordat er wat op tafel staat maar het is zeker het wachten waard. Alles smaakt heerlijk en half drie gaan we weer verder met de rit. 

De tweebaan weg richting Kathmandu is best wel slecht. Vele kuilen en gaten worden omzeild. Opvallend is dat in alle dorpen die we door rijden schommels staan. Deze zijn gemaakt van lange bamboe stokken en op ieder schommel zit een kind of volwassenen. Omdat het morgen een feestdag is wordt er langs de weg ook vee geslacht. We zien koeien en geiten liggen en schoongemaakt vlees. Dit gebeurt gewoon op het pad of in het gras bij huis. Wel op een zeiltje gelukkig. Gehurkt in een groepje wordt het gesneden vlees gesorteerd en bij de water kraan afgespoeld.

We kunnen niets merken van gevolgen van de aardbeving van een paar maanden geleden onderweg. Morgen op onze rustdag gaan we de stad in. Het schijnt dat daar wel veel oude gebouwen deze beving niet hebben overleefd.