Yzad-Shiraz

De dag begint weer goed het is zomer in Yazd. Als ik de koffers naar de auto breng kom ik erachter dat ik m’n hoofddoek niet op heb, zwaar in overtreding dus. We eten vandaag ons ontbijt buiten. De etappe van vandaag is 450 kilometer. We rijden door prachtige gebergte, later weer door grote droge vlaktes. We drinken langs de weg een bakkie echte Douwe Egberts die ik vanmorgen op de hotel kamer heb gezet met Sultana’s van Ilse. We rijden richting Safashahr en het stormt hier. Dikke wolken stof dwarrelen door de lucht, vlaggen staan weer gespannen. In plaats van een bezoek aan de tombe van Syrius gaan we in een restaurant lunchen. De dames nemen soep, de heren kabab want de scrimps die Peter wil konden ze vanmorgen niet vangen. Via een binnen weg die door een landbouw gebied gaat rijden we naar Persepolis. Dit is een van de belangrijkste historisch plaatsen van Iran. Darius bouwde hier een nederzetting en de Grieken gaven het een naam. Super interessant uhum. Onze gids vertelt een heel verhaal, een voor een haken we af tot er nog 3 geïnteresseerde over blijven. Wij gaan terug om wat te drinken want wij cultuur barbaren hebben het wel gezien. We rijden richting van hotel Grand Chamran, grand is het zeker met z’n 25 verdiepingen. We zien ’m uit de verte al opdoemen. Het is weer perfect. Wifi in de cofee bar is gratis dus zitten we gezellig met de hele groep daar een koppie te doen. De muziek is hard en de verlichting slecht. De thee is heerlijk, het bier warm, daarom wordt het met ijs geserveerd maar dat wordt niet goedgekeurd door de mannen. Ze moeten even wachten want het wordt in de vriezer gelegd. We eten vanavond in het Italiaanse restaurant op de 25ste verdieping, dat wordt vast smullen.