Teheran

We zorgen dat we ovptijd klaar zijn met het ontbijt want vandaag om half 9 vertrekt de mini bus die ons naar een paar hoogte punten van Teheran brengt. We beginnen met een bezoek aan het museum van de Omidvar brothers. Dit zijn 2 broers die van 1954 tot 1964 aan 99 landen hebben doorkruist. De eerste 7 jaar alle 2 op de motor, later met een 2CV en een moter. Buiten staan de 2CV en de motor en binnen hangt het vol met foto’s en voorwerpen die ze meegenomen hebben van hun reizen. Ze hebben er ook een boek over geschreven met veel foto’s erin en we kopen zo’n exemplaar. Ook bekijken we op hetzelfde terrein het groene paleis dat met erg veel spiegel mozaïek is versiert. Jan Willem heeft geregeld dat een van de 2 Omidvar broers naar het museum komt om onze boeken te signeren. Dat is natuurlijk erg bijzonder. Deze man is inmiddels 84 en woont hier in de stad. Het duurt een uurtje voordat hij er is en daarom pakken we de bus om ergens koffie en thee te gaan drinken. In een soort van Starbucks is het gezellig druk, zeker nu wij met de groep binnen komen. Voor het eerst in tijden is de koffie goed te drinken, en de soes die erbij is smaakt heerlijk. Het schijnt dat meneer Omidvar inmiddels is gearriveerd en daarom stappen we de bus weer in. We rijden terug naar het museum en ontmoeten deze enthousiaste man. Hij wil graag iets over zijn reis vertellen en we maken foto’s. in zijn kantoor signeerd hij de boeken, wat een bijzonder persoon. We nemen afscheid met een groepsfoto en gaan door naar het voormalige paleis van de laatste sjah van Perzië, Mohamed Reza, zijn vrouw Farah Diba en hun 4 kinderen. Het is van buiten strak maar van binnen smaakvol ingericht. Vooral de kinderkamers zijn gezellig. Als we het paleis en hun de bibliotheek hebben bekeken gaan we lunchen. Het is inmiddels half 3 dus we hebben trek. We worden naar het film museum gebracht en daar is een brasserie met heerlijke broodjes. Het duurt wel lang voordat er wat op tafelstaat maar we zitten gezellig en Jan praat 100 uit. Alleen de bazaar staat nog op het programma. Het busje brengt ons daar en we lopen een rondje tussen alle kleine winkeltje door. We worden door diverse mensen aangesproken waar we vandaan komen en altijd zeggen ze, Welkom in Iran. Als we naar de bus lopen is het inmiddels donker geworden. Weer de drukke verkeer van Teheran in, je kijkt je ogen uit, wat een kamikaze piloten in deze stad. Om half 9 lopen we met Peter en Ilse het centrum nog even in om te eten. Bij een erg gezellig en mooi restaurant eten we kip en kebab. Iedereen om ons heen zit aan de waterpijp maar wij houden het bij een kopje thee. Als we weer in het hotel aankomen zien we dat er weer een bruiloft is dus gaan we nog even zitten. Als de bruid beneden komt spreekt ze ons aan en vraag waar we vandaan komen, ze is erg vriendelijk. Als iedereen naar weg is gaan wij ook naar de kamer. Moe van het vele wandelen vallen we lekker in slaap.