Avanos-Malatya

Vandaag om half 5 gaat de wekker maar dat geeft niks als je zo’n mooie excursie gaat doen als wij! We gaan met de luchtballon over Cappadocië. Om kwart over 5 vertrekken we met de hele groep met een busje naar het centrum waar we in het restaurant van Royal Balloon het ontbijt nuttige. Daarna gaan we met een ander busje naar de opstijg plek. Het is nog donker als we daar aankomen maar het begint al wat te schemeren. Om ons heen zien we diverse ballonnen al opgeblazen worden. Wat zijn het er veel! We stappen uit bij ”onze” ballon die met het mandje op z’n zij wordt opgeblazen. Waar je ook kijkt zie je ballonnen de lucht in gaan. Dan zijn wij aan de beurt. Omstebeurt klimmen we er in en als we alle 16 en de ballon vaarster in de mand staan dan stijgen we op. Geweldig, wat een mooi uitzicht over dit bijzondere natuurlandschap en al die 170!! ballonnen in de lucht. Zo blijven we 1,5 uur in de lucht hangen. Dan weer om hoog dan weer wat lager. Super. Het is jammer als we uiteindelijk weer op de grond landen. Dit gaat vrij soepel, gaan weer omhoog en worden met mand en al op de aanhanger gezet. Knap hoor. Hierna volgt champagne en een medaille. Het was echt heerlijk. We worden terug gebracht naar het hotel waar we om 8.15 aankomen, doen de bagage in de auto en maken nog even gebruik van een heerlijk ontbijtbuffet. Daarna begint de etappe van vandaag. We rijden een stukje van de zelfde route als gisteren en daarna vergis ik me in de kleur van de bolletjes en rijden we dus te ver door maar gelukkig komen we via een stukje omrijden toch Develi aan. De weg tot aan Karakuyu is mooi en kronkelig. Als we daar aan komen heeft een groot deel van de groep zich al verzamelt en zijn lekker een soort van wrap met kip aan het eten. Nu komt er een speciale stage over een onverharde weg van het slechtste soort van ongeveer 30 kilometer die we dus gezamenlijk gaan afleggen. We worden langs dorpjes gevoerd met huizen in Zwitserse stijl met een lang balkon aan de voorkant maar dan wel in een hele oude staat. De huizen hier zijn voornamelijk allemaal van hout. Als we aan het eind zijn moeten we nog ongeveer 200 kilometer over een rechte weg naar Malatya. We hebben vandaag weer landschappen in alle soorten en kleuren rotsen, steen en gruis gezien. Dit laatste stuk is vrij uitgestrekt en glooiend met af en toe een dorp. Aangekomen bij het Anemon Malatya Hotel hebben we een zelfde kamer als 2 dagen geleden. Prima.